Grenzen, waar liggen die van jou?
Als je kinderen hebt, zul je jezelf tegenkomen op dit onderwerp.

Op dit moment wordt er een serie uitgezonden over au pairs en de gezinnen waarin ze terecht komen.  Het is altijd interessant om te zien hoe dat gaat als je mee mag kijken in het dagelijks leven.

Een van de moeders wil altijd een happy vibes voor haar kinderen. Ze mogen alles wat ze willen en het lijkt vrij grenzeloos, maar dat is het niet. Alles wat met verdriet te maken heeft wordt weggehouden en volwassen gesprekken alleen gevoerd waar ze niet bij zijn. Ze worden continu in de gaten gehouden en mogen dus niet alleen op straat. En dan hebben we het over kinderen die de kleuterleeftijd ver voorbij zijn.

In een ander gezin doet de moeder niets anders dan haar kinderen corrigeren. Ze schreeuwt wat de kinderen moeten doen. De kinderen luisteren voor geen meter en moeder is elke keer zichtbaar geïrriteerd dat de kinderen zulke – in haar ogen- slechte keuzes maken.

Aan de ene kant ben ik dan blij dat ik dat niet hoef mee te maken, aan de andere kant vraag ik me wel af hoe ethisch het is om dit uit te zenden. Als je overal van wordt weggehouden, hoe moet je je dan later staande houden in het leven? Als er altijd tegen je geschreeuwd wordt dat je verkeerde keuzes maakt, wat doet dat met je zelfvertrouwen?

Maar goed, waar liggen jouw grenzen en hoe ga je daarmee om?
Vaak heb je ideeën van hoe het zou moeten zijn. De norm wordt gelegd door je eigen opvoeding. Ook leef je in een omgeving waar bepaalde regels vaak worden nageleefd, waardoor dat normaal wordt.

Het is goed om je te beseffen waarom grenzen nodig zijn. De belangrijkste reden is veiligheid voor je kind. Ik breng het altijd vrij simpel. Mag jouw kind zijn vinger in het stopcontact steken? Vast niet.

Naast lichamelijk veilig zijn is emotioneel veilig zijn ook heel belangrijk. Voor jonge kinderen is dat vooral dat je als ouder reageert op wat ze nodig hebben, waardoor een hechte band ontstaat. Oudere kinderen mogen stap voor stap op hun tempo leren om te gaan met alles wat je zo in het leven tegenkomt.

Eigenlijk willen we natuurlijk veel ruimte geven aan onze kinderen. Zelf bepalen en kiezen waar het kan. Het is goed om in de gaten te houden of dit jouw wens is of de behoefte van je kind. Als kinderen snel boos of bang zijn hebben ze soms meer begrenzing nodig, omdat de keuzes hun overweldigen.

Worstelen met grenzen stellen naar je kind, heeft vaak te maken met het beeld dat je in je hoofd hebt van hoe het zou moeten zijn. Je wilt het graag goed doen, maar in jouw ogen is het niet goed genoeg. Daar kun je echt super onzeker van worden. Je wilt je kind tenslotte niet tekort doen. Als een kind dan ook nog een heel ander karakter heeft dan jij is het soms lastig om gedrag van je kind te begrijpen. Wat heeft je kind dan nodig?

Ik kijk graag met je mee als je vragen hebt over grenzen stellen en met wat jouw kind nodig heeft.
Vraag een gratis kennismakingsgesprek aan via: dieneke@kindercoachingdieneke.nl

Warme groet,

Dieneke