Twee keer per jaar, twintig minuten lang. Of als je pech hebt tien minuten.

Dat is de tijd voor een rapportgesprek.

Ik weet niet hoe het jullie als ouder vergaat, maar ik werd altijd een beetje nerveus van dat kookwekkertje.  Nu ben ik wel zo eigenwijs dat ik gewoon een nieuwe afspraak maak als de tijd te kort was hoor, en ik hoop dat jullie dat ook doen. Je kunt je kind tenslotte niet samenvatten in die paar minuten.

Dat is dan ook meteen de eerste tip die ik je meegeef. Probeer niet alles wat je wilt zeggen tegen de leerkracht van je kind in die twee rapportgesprekken te proppen. Als je ergens mee zit, direct even mailen of bellen.

Maar goed, we gaan terug naar het rapportgesprek, want ik heb tenslotte beloofd dat ik daarover zou bloggen. Ik wil je in deze blog meegeven hoe je het meest uit een rapportgesprek haalt voor je kind. Zodat het een waardevol moment wordt.

Ten eerste is het handig om een gesprekje te hebben met je kind over het rapportgesprek wat eraan komt. Wat is leuk op school? Wat vervelend? Wat heb je nodig van de juf of meester? Zou je willen dat ik iets  vraag of zeg?

Op een heel aantal scholen mag een kind (een deel) bij het rapportgesprek zijn. Ook dan is zo’n voorgesprekje handig. Het is namelijk beste spannend als je ouders en leerkracht over jou gaan praten. Kinderen geven dan al snel sociaal wenselijke antwoorden. Je kind weet tenslotte best wat ze graag willen horen.

 

Echt zeggen wat je nodig hebt of wat je dwars zit, is iets wat moed vraagt en daar hebben kinderen soms een steuntje in de rug voor nodig.

Een leerkracht neemt de leiding in het gesprek. Vaak krijg je de kans om te vertellen wat je graag wilt bespreken in dit gesprek. Zo niet, neem dan het woord en geef aan welke onderwerpen jij wilt bespreken. Zo weet je zeker dat er tijd is voor de dingen die jij belangrijk vindt.

Als je kind erbij zit, praat dan vooral met je kind in plaats van over je kind. Het zelfvertrouwen van je kind wil je opbouwen door vol vertrouwen met je kind te praten. Je kind is goed zoals het is en mag vanuit dit punt verder groeien.

Als we een rapport bekijken hebben we vaak de neiging om te kijken naar de hoge en de lage cijfers. Val dan niet in de valkuil om dat ene zwakke punt eruit te halen en het alleen daar over te hebben.

Ik ga er altijd vanuit dat ieder mens sterke kanten heeft en zwakke plekken. Een kind wat moeite heeft met rekenen, kan bijvoorbeeld wel hele mooie verhalen vertellen of goed knutselen. Het is voor kinderen belangrijk om te horen waar ze goed in zijn. En vraag ze ook, waar ze zelf vinden dat ze goed in zijn. Dit zijn namelijk ook de schatten om motivatie te vinden voor dingen die je moeilijk vind.

Je bent bijvoorbeeld handig in het werken met hout en wilt leren omgaan met het meten, omdat je dan weet hoe groot je iets moet uitzagen. Door de interesses van een kind te weten, kun je voorbeelden gebruiken die daarbij aansluiten.

Het is leuk en motiverend om bezig te zijn met de dingen die je goed kan en er nog beter in te worden. Daarnaast zal het soms nodig zijn om extra te oefenen met leerstof die een kind minder goed onder de knie heeft. Het is fijn om afspraken te maken over het moment waarop dit gebeurt en erop te letten dat je kind zijn favoriete moment van de schooldag niet mist.

Vaak worden de prestaties van kinderen vergeleken met een norm van het landelijk gemiddelde. Het is denk ik fijner om vooral ook te kijken naar de groei die het kind sinds de vorige keer heeft gemaakt. Zo kan een kind dat niet gelijk loopt met het gemiddelde wel goed vooruit zijn gegaan. Zo kan een kind zien dat het oefenen en werken zin heeft gehad.

 

Als ik kinderen zie op de praktijk die vast lopen op school, zitten er vaak problemen achter als:

* verveling

* niet ingevulde tijd waarin je kind niet weet wat het moet doen

* behoefte aan contact met klasgenoten, maar niet weten hoe je dat aanpakt

* het niet vragen om hulp en daarom worstelen met moeilijke leerstof

* denken dat een leerkracht geen tijd heeft of het toch niet begrijpt

Zijn dit onderwerpen die spelen bij jouw kind, praat er dan over met de leerkracht. Hoe meer school van je kind weet, hoe meer ze er rekening mee kunnen houden.

Soms kan dat niet, maar ook dan kan benoemen van een probleem in ieder geval opluchten. Het mag er zijn. En dat zegt iets over het serieus nemen van de gevoelens van je kind.

Ik hoop dat jullie waardevolle en mooie rapport gesprekken over en met je kind hebben.

Mochten jullie tegen dingen aanlopen op school. Weet dan, dat je ook bij mij terecht kan. Ik kan met je kind en als jullie dat willen ook met de leerkrachten van je kind aan de slag. Ieder kind verdient het tenslotte om met plezier te leren en naar school te gaan.

Als laatste wil ik je meegeven dat je successen mag vieren! Bekijk het werk van je kind. Benoem de inzet die je ziet. Doe iets gezelligs op de dag van het gesprek, zodat het een fijn moment wordt.

 

Warme groet,

Dieneke